ไม่ว่าใครจะชอบเสื้อผ้ายี่ห้อไหน หรือของใครเปรี้ยว ของใครสวย ของใครใหม่กว่ากันแต่บรรดาดีไซเนอร์ที่ล้วนเอ่ยชื่อมาทั้งหมด หรือ มิได้เอ่ยชื่อ ก็ล้วนแล้วแต่ เดินตามทางของหญิงคนหนึ่ง เมื่อ 80 กว่าปีก่อน นาม Mademoiselle Chanel นั่นหมายความว่า ไม่มีใครทำอะไรใหม่กว่า ทำอะไรได้เปรี้ยวกว่า สิ่งที่ผู้หญิงคนนี้เคยทำไว้แก่ประวัติศาสตร์วงการแฟชั่น...
Coco Chanel หรือ Gabrielle Bonheur Chanel คือ เด็กสาวผู้ซึ่งเกิดห่างไกลจากคำว่า ศิวิไลซ์ จากคำว่า แฟชั่น หรือ สิ่งหรูหรา ไม่เหมือนดังเช่นสิ่งที่เธอได้ทำไว้ เธอเกิดในเมืองเล็ก ๆ ที่ชื่อว่า Saumur, Maine-et-Loireประเทศ ฝรั่งเศส ด้วยฐานะทางบ้านที่ยากจน แม่เธอเสียชีวิตเมื่อเธออายุได้ 6 ขวบทิ้งเธอและพี่น้องอีก 4 คน ไว้กับพ่อ ซึ่งไม่นานพ่อของเธอก็หายตัวไป เธอถูกส่งไปอยู่ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าในแคว้น Auvergne นั่นคือ สิ่งที่ผู้คนส่วนมากรับรู้เกี่ยวกับชีวิตในวัยเด็กของเธอ
เรื่องราวชีวิตของ Coco Chanel จึงเหมือนกับต้นตำรับ “ อีสาวบ้านนอก ”ผู้ใฝ่ฝันและทะเยอทะยาน เหมือนกับอีกหลายเรื่องราวหลากหลายผู้คนที่พวกเราเคยได้ยิน เธอเปลี่ยนชื่อเป็น Coco Chanel เมื่อเริ่มต้นอาชีพการเป็นนักร้องในช่วงสั้น ๆ ก่อนจะไปมีความสัมพันธ์ในฐานะ “ เมียน้อย ” กับ นายทหารผู้ร่ำรวย Etienne Balsan ผู้ซึ่งเป็น รักแรก เป็นผู้อุ้มชูชีวิตเธอ เป็นนายทุนให้เธอย้ายมาอยู่ที่ ปารีส และ เปิดร้านขายหมวกแห่งแรก ด้วยการสนับสนุนของชายผู้นี้
(ภาพจากภาพยนต์ COCO avnt CHANEL)แต่ชีวิตไม่ได้จบลงเพียงแค่นั้น เมื่อเธอพบกับ Arthur Capel หรือ Arthur Boyชายหนุ่มผู้ร่ำรวยชาวอังกฤษ ผู้ซึ่งอาจเรียกได้ว่าเป็น คู่ชีวิต ด้วยการสนับสนุนของ Arthur ทำให้กิจการของเธอเติบโต และเป็นที่รู้จัก จาก หมวก เป็น เสื้อผ้า จาก ปารีส สู่ Deauville และ Biarritz
โคโค่ ชาเนล ผู้ปฏิวัติโลกแห่งแฟชั่นของหญิงสาว เธอมักปรากฏตัวในภาพถ่ายโดยมือหนึ่งคีบบุหรี่ หรือไม่ก็ยืนอยู่หน้ากระจกเงาอันเลื่องชื่อ เธอปลดปล่อยผู้หญิงออกจาก กรงขัง แห่งร่างกาย.... คอร์เซต อันรัดรึงจนแทบจะหายใจไม่ออก กับ กระโปรงอันฟูฟ่องดั่งสุ่มไก่...
เธอประกาศกร้าวความเป็นอิสระแห่งเพศหญิง ท้าทาย โดยไม่เกรงกลัวต่อสิ่งใด ๆ เธอกราดเกรี้ยวกับแฟชั่นที่กักขังผู้หญิงอยู่ในชุดอันรัดรึง พร้อมทั้งตั้งคำถามว่า นี่หรือคือผลรางวัลสำหรับผู้หญิงยุคใหม่ ผู้หญิงที่รอดมาจากพิษภัยสงครามอย่างนั้นหรือ...
“ ฉันสร้างแฟชั่นสำหรับผู้หญิงที่มีชีวิต ที่ยังหายใจอยู่ และรู้สึกสบายเมื่อสวมใส่สำหรับผู้หญิงที่ต้องไปทำงาน โยน คอร์เซต อันแข็งราวกับกระดูกทิ้งไป ไม่มีผู้หญิงคนไหนหรอกที่จะสามารถทำงานได้ ในขณะที่ถูกกักขังอยู่ในคอร์เซตอันรัดติ้วขนาดนั้น ”
เธอช็อกผู้คนด้วยการตัดผมบ็อบสั้น อาบแดดจนผิวเป็นสีแทน สวมหมวกเบเรต์ อย่างเก๋ไก๋นี่คือการขบถต่อสิ่งที่ผู้หญิงฝรั่งเศสเป็นอยู่ ผมยาวเป็นเสมือนสัญลักษณ์ของผู้หญิง แต่เธอกลับหั่นมันออกอย่างไม่ใยดี โคโค่ ชาเนล ปฏิเสธการแต่งตัวตามขนบนิยมแห่งความเป็นหญิง เธอแนะนำให้ผู้หญิงได้รู้จักกับเสื้อผ้าที่ใส่สบาย ดูเท่ เก๋ และมีสไตล์เธอสร้างสไตล์ที่เป็นของตัวเอง สไตล์ที่ขบถต่อความเป็นผู้หญิง โคโค่ ชาเนล หยิบยืมไอเดียในการสร้างสรรค์ผลงานแฟชั่นของเธอมาจากเสื้อผ้าผู้ชาย ดัดแปลงให้เป็นเสื้อผ้าสำหรับผู้หญิงยุคใหม่ ...เธอทำให้ผู้หญิงรู้จักกับ Little Black Dress และเสื้อ คาร์ดิแกน ที่สวมใส่สบาย และดูไม่เหมือนใคร จนเป็นเสมือนตัวแทนแฟชั่นของชาเนลไปแล้ว สูททรงตรง ผ้าเจอร์ซี กลายเป็น คอลเล็กชั่นคลาสสิกของเธอ เดรสยาวเพียงเข่าซึ่งเสมือนการเปิดให้เห็นข้อเท้าของผู้หญิงครั้งแรกไม่เพียงแค่นั้น เธอยังแนะนำกางเกงสำหรับผู้หญิง กางเกงซึ่งเป็นอาภรณ์ต้องห้ามสำหรับ ผู้หญิง ในยุคนั้น...ไม่มีใครคิดว่า ผู้หญิงจะใส่กางเกงได้ แต่ โคโค่ คิดและทำ...ไม่มีใครคิดว่า ผู้หญิงจะสวมใส่เดรสที่ทำจากผ้าสำหรับตัดกางเกงในผู้ชาย แต่ โคโค่ คิดและทำ...ไม่มีใครคิดว่า ผู้หญิงจะใส่เสื้อเชิ้ตผูกเนกไท แต่โคโค่ คิดและทำ ...
เธอคือ เจ้าของตำนานน้ำหอมอันเลื่องชื่อ ที่เป็นอมตะไม่มีวันตายอย่าง Chanel No. 5สิ่งที่ โคโค่ ชาเนล สร้างไว้แก่วงการแฟชั่น ไม่ใช่เพียงสไตล์เสื้อผ้าที่หรูหรา มีสไตล์ไม่เหมือนใคร แต่สิ่งที่เธอทำนั้น คือการพลิกความหมายของคำว่า แฟชั่นพลิกโลกสำหรับผู้หญิง สร้างกฏของเธอเอง กฏอันแสนเรียบง่ายแต่ทรงพลัง แฟชั่นที่เดินไปถึงตัวผู้หญิงทุกคน ทุกหัวระแหง ทุกมุมของถนน เหมือนกับประโยคที่เธอกล่าวไว้ข้างต้น ...แฟชั่นที่ไม่สามารถปรากฏตัวพร้อมกับผู้คนตามท้องถนน นั่นไม่ใช่ แฟชั่น อยากให้ดีไซเนอร์ไทย ดีไซเนอร์เทศ ได้อ่านจัง..จะได้รู้ว่าไอ้เสื้อผ้าที่ออกแบบมาให้ผู้คนเดินถนนใส่ไม่ได้น่ะ ไม่ใช่แฟชั่นนะเธอ !!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น